bir seyler icerim vs dersen armada caribou ya da caffelab olabilir. metro geciyor onunden. kentpark'ta da caffe nero yapabilirsin. haftaici gunduz genelde sakin olur bu mekanlar.

armada caribou üst kat +1
çayyolu coffee lab üst kat
kızılay hypatia kütüphane kafe

Daha cok sinavlara hazirlanan gencler(tus vb dahil) ve arkadas gruplari oluyor ama uyanik kutuphane de isinizi gorebilir. Farkli subeleri vardi.

Ayrica Cankaya Belediyesi'nin mahalle evlerinde de genelde kutuphane/calisma salonu oluyor. Onlarda yeme icme olanagi bulamazsiniz. Gerci metroya yakin olani da yok sanirim.

Gene metroya yakin olmasa da otobus vs. ile gidilebilecek coworking/ calisma salonu mekanlari olabilir. Cukurambar'da, yildiz'da, eryaman'da faal durumda olanlari vardi. Haritalarda calisma saloni coworking diye ararsaniz gelecektir. Ortamlari ve gelen kitle size ne derece uyar bilemem tabi ama bu mekanlar gunluk giris yapip tum gun orada calisma yapabilme, basit yeme icme hizmeti alabilme temasiyla calistigi icin is gordugu oluyor. Ha bi de direk metronun dibinde Cozone var ama oraya aylik uyelik vs. yapmak daha makul olabilir.

Kolayliklar

Paragrafta çıkmış soruların kalitesine yaklaşan bir yayınevi ben görmedim. Eğer otuzun altında yapıyorsanız Yargı'nın kitaplarını vs. çözebilirsiniz paragrafa özel. Otuzun üstündeyse çıkmış çöze çöze çıkarırsınız.
Matematikte KPSS, ALES yazan iyi Pegem, Yargı vs. olur. Matematikte kendine has bir soru tipi yok çünkü.
Ama genel tavsiyem gerekirse üç kere dönün yine de çıkmışları çözün bol bol.

www.youtube.com

su vidyoyu izleyin derim once

Mide bağırsak şikayetlerini birçoğu strese vs. dayalı sebeplerden kaynaklanabiliyor. O üç gün özellikle yaptığınız ve sizi bunaltan şeyler var mı mesela?

İlk etapta illa endoskopi istemeyebilir çoğu doktor. Hastalık öyküsünü dinler, gerekli tahlilleri yapar vesaire. Devlete gidecekseniz zaten endoskopi geç tarihlere veriliyor bir an önce gidin derim.

@black holes in the sky'ın dediklerini destekler nitelikte ben de bir ara artmıştı. Devlet hastanesinde narkozlu endoskobi için Nisan'a (evet 2024 Nisan), narkozsuz içinse anca Aralık'a (2023) gün vardı.

Yediklerimi düzene koydum (kızartma, aşırı salça, baharat, acı, alkol ve kahve azalttım), stresten uzaklaştım elimden geldiğince ve biraz da zayıfladım şu an daha iyiceyim. Yine de 2024 Nisan randevumu iptal etmedim ne olur ne olmaz. :)))

@koskoca kirpi baya kilo aldım ilaçlardan yağlanma yaptı evet baya şey yiyordum stres de var işsizlik vb endoscopi hiç olmadım

Kesinlikle dyson.
Bende ikisi de var, dyson’i daha cok kullaniyorum. Hem cok pratik, hem cok iyi temizliyor, hem de robotun giremedigi noktalar da oldugu icin dyson’la nerdeyse her noktaya giriyorum. Mop disinda robotun cok bir olayi yok eger evde kilim, masa, sandalye vs varsa. Bircok noktada islevsiz kaliyor robot

Normal bildiğimiz elektrikli süpürge kesin lazım.
Buna ek olarak bazı durumlarda kullanım kolaylığı açısından kendi önceliklerine göre dyson ya da robot.

Ama eğer evinde hiç bi süpürge yoksa ilk alacağın şey normal kaliteli bir elektrikli süpürge olur. Dikey süpürge ya da robot süpürge değil.

Genel temizlik için normal süpürge illa gerekli oluyor. Robot daha çok zamanınız olmadığında siz evde yokken bile kırıntıları alsın, üstten bir temizlik yapsın diye. Dyson derim

su an 2+1 yaklasik 90 m2evde oturuyorum. evde 2 buyuk 1 kucuk hali var. kedi de var.
dyson V12 kullaniyorum, simdiye kadar da hic normal supurgeye ihtiyacim olmadi.
temizlik yapacagim zaman once bir odanin tozunu alip supuruyorum ve supurgeyi sarjina takiyorum.
diger odayi toparlarken o yeniden sarj oluyor ve sonra orayi toparliyorum.

robot supurgem de var genelde kullanmiyorum. dysonin avantaji, her an elinizin altinda olmasi. normal supurgeyi acmaya useniyorsunuz bir sure sonra.

Tek bir süpürge olacaksa dyson kesinlikle. Robot süpürge ara sıra kabasını almaya yarıyor ancak.

birisi elektrikli bisiklet birisi s class mercedes. kesinlikle dyson

Söylenenlere katılıyorum, robot süpürge temizlik sıklığınızı azaltmak için var. Nihayetinde elinize süpürgeyi alıp temizliğe girişmek gerekiyor her koşulda.

Dolayısıyla her ikisi de olamıyorsa dyson.

dyson in v8 i bile en kral robotu sollar. robot supurgeden nefret ettim iki saatte robotun yarim yamalak supurecegi yeri dysonla 3 dk da halledersin

Yedek parçası olmayan ve sürekli arızalanan ve tamir de edilemeyen güçsüz ve pahalı bir makine almak istiyorsan dyson al.

Dyson

Evde başka hiç süpürge yoksa dyson ya da benzeri. Yok kablolu dahi olsa bi süpürgen varsa robot.

her ikisi de var. öncelik dyson net.

ev kücük ve eşyalar çoksa robot süpürgeyi hiç dünüşümeyin zaten.

sefiller.

ölmeye yatmak
huzur
varolmanın dayanılmaz hafifliği

Karamazov kardeşler

Yabancı listesi olarak şu listeden herhangi 10 tanesini gözü kapalı alabilirsin.

www.dr.com.tr

Oblomov, zorba, gurur ve onyargi, sefiller, fahrenheit 451

rus klasikleri hep söylenir. ben ek olarak steinbeck ve hemingway eklemenizi önerebilirim. özellikle steinbeck için gazap üzümleri ve cennetin doğusu.

umberto eco-gülün adı olabilir. saramago'nun körlük romanı dahil olur genelde böyle listelere.

stefan zweig-marie antoinette, oscar wilde-dorian gray'in portresi, salinger'ın çavdar tarlasında çocuklar romanı ve diğer hikaye kitapları olabilir.

fahrenheit 451, 1984, cesur yeni dünya gibi distopya-anti ütopyalar olabilir.

julio cortazar'ın seksek kitabına da bir bakabilirsiniz belki. okumadım bir köşede duruyor bir gün okurum diye çünkü ilginç bir okuma mantığı var. yarısına kadar düz okuyup bitirebiliyorsunuz, ya da verilmiş başka bir sıralama var, 73. bölümden başlatıp farklı bölümlere sizi atlatarak farklı bir kitap deneyimi sunuyor, ilginç bir klasik o da.

bir de gabriel garcia marquez - yüzyıllık yalnızlık girer böyle listelere.

Saatleri ayarlama enstitusu
Aylak Adam
Kurk mantolu Madonna

Bülbülü öldürmek

Gorki - Ekmegimi Kazanirken

Marguerite Yourcenar - Hadrianus'un Anıları (bunu yasiniz 30larin uzeri ve siyasetle ilgiliyseniz oneririm, yoksa cok hitap etmeyebilir)

Yerli - herhangi bir Yasar Kemal romani (Anadolu irfanini anlamak adina)

Gonçarov -oblomov
dostoveyski - suç ve ceza, yer altından notlar, insancıklar
gogol - ölü canlar, palto
sadık hidayet - hacı ağa,kör baykuş
fante - toza sor, bunker tepesi
yaşar kemal - ince memed serisi

olurum, evde yabancı biri olunca nefes almasa bile insan kendi evi rahatlığında hareket edemiyor

birisinin bana dis kapinin mandali muamelesi yaptigi her yerde rahatsiz olurum. belli bir yastan sonra eger finansal olarak mumkunse yalniz yasamak en sagliklisi.

Yani bu olabildiğince rahatsızlık vermeme çabası iyi niyetini gösterir ama uzun süre kalması can sıkıcı olabilirdi.2-3 hafta uzun bi süre

"Ev arkadaşıyla" yaşadığım yerde bu kadarından rahatsız olmam.

Evde gayet rahat hareket etmeye başlarsa rahatsız olurum. Rahat hareket derken, örneğin gürültü patırtı artarsa ya da ortak alanları sanki evde yerleşik biriymiş gibi kullanmaya başlarsa rahatsız olurum.

akhenaten +1

belli ki size saygılı, iyi niyetli şekilde minimum miktarda rahatsızlık vermeye çalışıyor.
ortak alanlarda hiç zararı yok. ev arkadaşınızın odasına da müdahale etmeye girer dahası.

@olaylar olaylar 2-3 hafta kalmıyor, bazen 2 3 haftada bir gün geliyor, bazen haftada 2 3 gün geliyor belli olmuyor.

Rahatsız olmam, zaten rahatsız etmemek için baya özen gösteriyorlar gibi. Senin mutfağı banyoyu bir yeri kullanmanı kısıtlayacak veya rahatsız hissettirecek davranışı varsa o zaman rahatsız olunur.

Olmam herhalde.

Ama ben duş alacağım zamanı ona göre belirliyorsam olurum. Absurd bir durum.

Kadın olsaydım kesin rahatsız olurdum.

en azından benim tecrübeme göre ev arkadaşlığıyla ilgili bütün meselelerde kuralları baştan nasıl koyarsanız öyle devam ediyor. siz bir kere tamam gelsin dediğiniz anda olay buna dönüyor. ben olurdum, eve iki kişi çıktım sonuç olarak haftada 2-3 gün üçüncü kişiyi görmek istemem ama bir kere tamam demişsiniz. yine de sizi olabildiğince rahatsız etmemeye çalışıyormuş. yine de evde ev arkadaşınız varken bile istediğiniz her şeyi yapamayabiliyorsunuz -en basitinden sesli bir şekilde müzik açıp dans etmek gibi- üçüncü bir kişi olunca da aynı rahatsızlığı hissetmeniz normal, hissediyorsanız.

Para varsa bu rezillik çekilmez. Ev arkadaşlığı zaten kötü bir şey üzerine sevgilisi geliyor.

Bu anlattigindan rahatsiz olup ev arkadasini yollarsan yerine gelen eskisini cok aratir o kadar soyliyeyim.

Ruhen hasta biraz abartmıyor musun sen de :d

Ev arkadaşının eklentisi gibi olduğu için rahatsız olmazdım, tam tersi ben ev arkadaşımın her arkadaşıyla konuşmak zorunda değilim sonuçta.

yarın öbür gün senin sevgilin geldiğinde sen de aynı haklara sahip olacaksın. %80 öğrenci evinde de bu işler böyle ilerler. bir dönem sevgilisi olur ilk aylarda gelir kalır vs. yani geliyor 10 gün gitmiyor desen, içiyo ses çıkarıyo desen anlarım ama şu durumda senin kendi çekingenliğin dışında seni rahatsız edeceği bir olay yaşanmıyor.

Sen erkeksin ve ev arkadaşının kız arkadaşı iki seks arası senle de muhabbet etsin mi istiyorsun, boşta bekar arkadaşı vardır belki? Böyle bi rahatsızlık mı? Yoksa sen kızsın ve evde bir adam var yiyeceğime içeceğime ilaç katıp bana tecavüz eder mi diye mi rahatsızlık?

Ev içinde fazla dolaşmayarak, göze görünmeyerek gösterdikleri saygının aynısını cinsel aktivitelerinin ses sınırları konusunda da gösteriyorlarsa eğer gayet tolere edilebilir bir şey. Rahatsız olacağımı sanmıyorum.

Benim eski ev arkadaşımın sevgilisi de böyle geliyordu, haftada en az 3 gün gibi, duş da alıyordu hahahaha. Ben de kendim odaya kapanmıştım evde. Yemekleri falan da dışarıda yiyip geliyordum çünkü ikimiz de çalışıyorduk ve ben geldiğimde ev arkadaşım mutfakta ikisine yemek yapıyor oluyordu (mutfağımız çok küçüktü). O zaman çok takmayıp idare ediyordum ama şimdi yalnız yaşıyorum ve geri dönüp düşününce ne saçma işmiş diyorum.

Valla beni rahatsız eder. Sevgilisi olan birlikte ev tutabilir. Hem sevgilisiyle yaşar hem de kirayı bölüşür.

Interstate 60
Eurotrip
Green book

American honey

paris texas
alice in den stadten

www.imdb.com

301

303müş,editleyemedim.

Easy Rider

The Boys muhteşem
Mentalist de eski dizi ama yeni izledim, güzeldi.

big bang theory

the marvelous mrs maisel
daisy jones & the six
the boys
fleabag
upload

eskilerden:
veronica mars
chuck

the boys
upload
grand tour
clarkson's farm
invincible
the boys diabolical

The Terror

Jack reacher
Jack ryan
Two and half a man
The office
Ek olarak Clarksons farm(çok eğleniyorum jeremy clarkson’u izlerken)

this is us

mayısa kadar maç yok. mayısta vnl var. temmuz ve ağustosta olimpiyatlar var paris'te. biletler biletinial'da satıldı bu sene üç sene sonra ne olur bilmiyorum. tek bir şehre veriliyor.

mezun öğrenciler için pedagojik formasyon eğitimi ücretiyle veriliyor. eğitim fakültesi olan üniversitelerin çoğu veriyordur. fakülte sayfalarındaki duyurulardan takip edebilirsiniz.

ankara kalesi ve çevresindeki anadolu medeniyetleri müzesi, kelime müzesi, koç müzesi, erimtan müzesi.
kızılay'dan tunalı'ya yürüyebilirsiniz hava iyiyse. kuğulu park var ama açıkçası küçük bir yer ama yine de tunalı'nın havası iyidir.
hamamönü ama çok beklentinizi yükseltmeyin derim.
ulus'taki müzeler (1. ve 2. tbmm, ptt pul müzesi vs)
arabanız varsa mogan, eymir gölleri.

Yani oyuncak bir dozer, greyder, kepçe falan alınabilir, 1000-2000 bile gerekmez muhtemelen.

Lego duplo denen büyük bloklu lego setler var, 3+ yazıyor kutularında ama küçükler de yapabilir tahminim. fiyatları o aralıktadır.

bütçeye göre oyuncak kepçe, iş makinesi, traktör, tır, kamyon vs..

yeğen o yaştayken şundan almıştım bir süre gece onunla uyumuştu: www.hepsiburada.com

üzerine oturup gezebildiği büyük kepçe var, hala arada oynuyor: www.hepsiburada.com (apartmanda oturuyorsa alt komşu sizi anabilir)

Denge bisikleti.

İzlediği videoların ya da çizgi filmlerin lisanslı ürünleri olabilir. Benim yeğenim Paw Petrol'ü seviyordu, setini aldık her gün oynuyor hala. Envai çeşit kumandalı kepçe, iş makinesi de iş görür :)

bir arkadaşımın çocuğunun kepçe takıntısı vardı, ben kepçe almıştım çok mutlu olmuştu. bence bütçenizi ikiye bölüp, uygun fiyatlı iki farklı iş makinesi alıp geçebilirsiniz. döndürür döndürür oynar. (çocuklar çabuk sıkılıyor çünkü)

1. uz: isim; -a, isimden fiil yapan yapım eki.

kısa: isim; -l, isimden fiil yapan yapım eki. kısa- diye bir fiil yok. o yüzden kısa-dı demiyoruz. onu önce kısal- fiiline dönüştürüp öyle kullanabiliyoruz.

peki neden uzal- diye fiil yok? aslında yerel bazı ağızlarda var.


2. ben+e ve sen+e eskiden benke, senke imiş. zamanla senge>sene>sana olmuş. tabi bu yüzlerce yıl sürüyor.

2. sorunun cevabı hakkında farklı görüşler var. fakat yaygın görüşü yazayım. yönelme eki eskiden +ka, +ke. /n/ ve /k/ sesleri bir araya gelince nazal n dediğimiz sesi oluşturuyor. bu da ince ünlüler üzerinde kalınlaştırıcı bir etkiye sahip olduğundan bana, sana diyoruz.

Yabancılaşıyorsunuz. Doğal akışı hayatın... Bu devirde insanlar ekonomik olarak ne kadar bağımsız ve güçlü olurlarsa o kadar tahammülsüz oluyorlar. Kopuyorlar insanlardan. Birçok insanda durum aynı. Yaşınızdan ötürü doğal bu... Arkadaşlıklar bitiyor, tanıdıklıklar başlıyor.

Üzülerek söylüyorum, kafanıza göre bir insanın hayatınıza girme ihtimali daha da azaldı. Ama bitmiş değil. Bir tane kafa dengi insan sizi uzun müddet idare edebilir. Nasip meselesi.

Yani anlaşma potansiyeliniz olan insan dünyada çok var ama yaş, hayat koşuşturması, tercihler vs. imkan tanımıyor...

Bende siz gibiydim, bunun altında gizli bir egoistlik olduğunu düşünüyorum. Gizli egoistim bence ben. Kendimi sürekli diğer insanlardan daha vefali, daha iyi niyetli gördüm ve yalnız kaldım. Şu an çok ağır bi hatası olmadığı sürece daha az insan siliyorum, herkesle beklentisiz şekilde iletişim kuruyorum. Kötü bir tepki alırsam şaşırmıyorum, iyi tepki alırsam seviniyorum. Beklentiyi düşük tutmak hayat kurtarır. Kimse olduğu haliyle kalmıyor, kendimiz de öyle. Hayat insana yeri geliyor yapmayacağı şeyler yaptırıyor. Kişilik olarak daha tutarlı davranışlar gösteren insanlarla daha çok vakit geçiriyorum, fakat yine de insanların değişebileceği ihtimalini göz ardı etmiyorum.

malesef hayat hassas insanlar için zor oluyor. insanların büyük kısmı sizin istediğiniz gibi değiller ve kibar insanı eziyorlar, hadleri bildirilince insafa geliyorlar. cabası güçlünün yanında olmayı tercih ediyorlar. dilerim istediğiniz gibi insanları bulursunuz ama bulana dek beklentiyi düşük tutun ve üzülmeyin

Sanmıyorum. Ben yakında şöyle olurum www.instagram.com

bence yaşın ilerlemesi ile alakalı. ben de birkaç ay sonra 27'ye giriş yapacağım. üniversite bittikten sonra yavaş yavaş böyle oluyor. iş hayatı başlıyor, sonra evlilikler falan istesen de istemesen de kopuluyor arkadaşlardan. benzer durumdayım ama ufaktan kabullenmeye başladım, hayat böyle. insanların öncelikleri farklılaşıyor ve pek çoğunun da arkadaşları umrunda olmuyor çünkü zaten bir eşi var o bana yeter kafasında oluyorlar. bir de çocuk varsa hepten yoklar yani. bir de iş hayatı var sabahtan akşama kadar çalışma vs.

sonuç olarak yalnızsanız ve evlenmeyecekseniz aşırı berbat bir durum.

Ben bunu oldum olası hissettim, şuanda da 28 yaşındayım. Günümüzde insanlar karakteristik olarak daha berbat bir hale geldi, kaçınılmaz bir gerçek. Karşındakinin menfaatlerini karşıladığın sürece varsın, seni kullanamadığı anda yok oluyor. Ancak her zaman iyi insanlar olduğunun kanaatindeyim ve bu insanlarla tanışmanın belli bir zamanı olduğuna inanıyorum. Yani bizim hayatımızın her şeyi oturmuş (maddi manevi çok büyük bir problem yoksa) ve karşı tarafın da bu anlamda bir eksiği yoksa, o zaman insan ilişkileri daha sağlam oluyor. Tabi bu çok nadir bir durum. En önemlisi düzgün insan bulmak ve bu da zor, artı şans meselesi.

Bir de derler, hayatı tren gibi düşünürsek, herkesin bizimle kalacağı bir süre vardır. Kimisi 1 durak 2 durak derken kimisi daha fazla gelecektir. Bizi yaralarken bize öğretecekleri şeyler de vardır. Ama yanlış istasyona bindiğimizde inmeliyiz çünkü dönüş maliyeti o kadar artar. 20li yaşlarda ne kadar iyi seçimler yaparsak hayatımızın geri kalanını o kadar iyi geçireceğimizi düşünüyorum. Siz 30 yaşındasınız ki yeni başlıyorsunuz sağlam bir hayata. Seçtiğimiz insanlar önemli faktör ve asıl o kötü insanları hayatınızda tutmayarak iyi bir seçim yapıyorsunuz. Hayatınızdan çıkarın ki yenilerine yer açılsın.

Insanlardan kopmak, arkadaslarin zaman icinde sekil degistirmesi baska, en hassas benim, en kibar benim herkes kotu demek baska. Personaa'nin dediklerine buyuk oranda katiliyorum.

Ayrica kendini degersiz gorup, sevilmek icin, ihtiyac duyulmak icin sinirlarinizi alt ust edip ve belki de baskalarinin sinirlarini cigneyip, sonra herkes bana ayip ediyor diyerek kurban ucgenine girmediginizden emin olmanizi tavsiye ederim. Ne yazik ki sinir koymanin ne oldugu (ve buna benzer bir cok gerekli bilgi) hicbir yerde bizlere ogretilmiyor.

Bir seye kirilip, bunu kibarca ifade edip sinir koymak ve iliskiyi saglikli bir yerden devam ettirmek de bir secenek. Beni rencide etti, ben de sildim, sonra da ozur dilemedi demek de bir secenek. boylesine aslinda yanlis bir yerden iliski kurmadiginiza/iliskilerinizi bitirmediginize emin olun. Sinir koymak duvar ormek degil aksine benimde daha derin ve daha saglikli iliskiler kurabilmen icin yollarim budur demektir. Once sinirlarinizin ne oldugunu belirlemeyi deneyin, kendini gercekten seven, bagimli degil bagli iliski kuran insanlarin sinirlari vardir, sonra kibarlikla ve sevgiyle sinir koymayi ogrenin, yine sinirlariniz ihlal ediliyorsa o zaman yavas yavas insanlari hayatinizdan cikarirsiniz. Son olarak, herkese ayni sinirlari koymayabiliri, sinirlarimiz iliskimiz gelistikce ve derinlestikce esneyebilir ve degisebilir. Bunlarin hepsi mumkun.

otuz yaşındaymışsın, on beş yıllık arkadaşlarım diyorsun. muhtemelen onların ve senin kalbinin kararmadığı ergenlik zamanında tanıştınız. ergenlikte ne yapsan mübah. karşındaki deccal olmadığı sürece arkadaşlığını sürdürüyorsun çoğu zaman. devam ettikçe de sevdiğinden ve yılların hatrından kopamıyorsun. ama hepimiz değişiyoruz. aradaki on beş yıl insanın hayatındaki ciddi dönüm noktalarını barındırıyor. o noktaları geçince neye dönüşeceğini sen bile tahmin edemiyorsun. belki senin de eski inceliğinde olmadığın, çevrene tatsızlık veren farkında olmadan yaptığın şeyler vardır. gururuna dokunuyorsa açıkça söyle, çözümcül olmaya bak bence niye böyle oluyor diye buraya yazacak kadar dertleniyorsan. bunu yaptığın halde beklediğin gibi davranılmıyorsa da boşver gitsin.

Başlığa cevap; mümkün değil…

spesifik mecra yok, film izleyesim geldiği zaman genelde festivallerde erkek/kadın ödül alan veya aday olmuş bir film seçiyorum hoşuma giden. ya da x yönetmenin seçtiği 10 film oluyor, oradan seçiyorum.

(bkz: verdens verste menneske)
iki gün önce izledim güzel film, tavsiye ederim.

dizi olarak normal people şu an izliyorum aslında hiç beğenmedim ama hem beğenen çok fazla var hem başladığım şeyi bitirmeyince bir huzursuzluk oluyor devam ediyorum. şans verilebilir.

letterboxd'da listelere bakıyorum.
instagram'da film dizi tavsiyesi yapan sayfaları takip ediyorum, kaydedilenlere ekliyorum ilgimi çekenleri.
film izlemeyi seven birkaç arkadaşım var hem laf arasında konuştukları filmleri aklımda tutuyorum bazen tavsiye istiyorum onlardan.

banshees of irisherin (yazılışından emin olamadım) son zamanlarda çok tavsiye edilen bir film.

Kafam doluysa netflix, amazon prime;

Duzgun bir sey izlemek istiyorsam da mubi

Ben bu ozellikleri tasiyan biri olarak surekli kullaniyorum. "Gereksiz harcama olur" kismi butcenize/gelirinize gore degisir.

bir makineyi doldurduktan sonra da temiz tabak çanağınız kalacak kadar çok mutfak eşyanız varsa ben gerekli görüyorum. aynı zamanda su tüketimi bakımından ekonomik. ayrıca konforlu. maddi durumunuz elveriyorsa en uygun iki programlı falan bir makine alabilirsiniz bence.

veritaslibertas +1

ilk evime çıktığımda bir sene bulaşık makinesiz yaşadım. her şeyi elde yıkıyordum. bir sene sonra napıyorum ben diyip makine aldım ve o bir sene boyunca bulaşık yıkarken harcadığım zamana ve efora acıdım. kesinlikle şart bence.

bulasik makinasi bir luks degil ihtiyac.
yapistir..

bence gerekli. hatta bulasik makinesi + airfryer olursa evde yapilan yemek sikligi da artiyor.

gerekli bence de. yemek yaparken çıkan bulaşık, yedikten sonraki bulaşık, yağlı bulaşıklar vs çok uğraştırıyor. bir de bekletme huyunuz varsa iyice tatsız oluyor. ayrıca daha tasarruflu +1

Ben benzer şekilde 6-7 yıl yaşadım makinesiz. Sonra makineye geçtim. Öyle hayatımda büyük bi değişiklik yaşamadım. O zaman da lavaboda bulaşık biriktiriyodum şimdi de biriktiriyorum. O zaman da üşenirdim şimdi de ön yıkamasını yapıp makineye dizmeye üşeniyorum. Kalabalık olunca daha verimli olduğu kesin de tel yaşayınca çok da şart gibime gelmiyor.

Amazonun bir zamanlar hayvani indirimler yaptığı kampanyalardı. Yarı fiyata ayakkabı falan vardı. Benim açımdan kampanya dediğin reel indirim oranıyla ve bunu yapan firmanın güvenilir olmasıyla alakalı. Öyle olunca ihtiyacın yoksa da kaçmaz diyorsun.

Bir de laptopu 3x yerine 2x paraya satarken almadığıma çok pişman olmuştum.

Reklam sayılmaz ama pandemide herkes marketten hayati ihtiyaçlarını alınırken, kasada elinde sadece luppo ile duran bir adamın görüntüsü çıkmıştı. Merak edip almıştım. Sonra çevremden de aynı şeyi yapan insanlar duymuştum.

—spoiler

Tadı çok kötüydü


—spoiler

Pandemi zamanında 1000 bilmem kaç tane iyi bulaşık makinesi tabletine 350 lira mı ne vermiştim. Sonra da benzeri bir adet fiyatı ile bir tık daha standart bir tabletten de 500 adet almıştım.

Hala da onları kullanıyorum. O dönemki parlatıcıları vs de stokladım hesaplarıma göre 2-3 yıllık parlatıcım da var.

Kredi kartına motosiklet almak, daha dün aldım, sabah da teslim almaya gideceğim. 100k+ ücret.

Samsung s20 fe reklamı. Reklamı gördükten 2 gün sonra hayatımda birşeye sinirlenip aldım. Normalde 6 aydan uzun süre telefon kullanmazdım, 1.5 yıldır sıkılmadım.

Oral b diş fırçası reklamı.

Jbl ses reklamı. Arkadaş zorla aldırdı. Beğenmeyip iade etmiştim haha.

A101 in galatasaray çanta reklamı. Hemen aldım. İçi döküldü ama halen kullanıyorum kıyamıyorum.

Bim in motosiklet çantası. Piyayası 600 tl ydi o dönem. 200+ küsüre almıştım. Halen duruyor.

Nike ve adidas ın ayakkabı reklamı. Geçen yıl üç tane aldım bir tanesi halen duruyor.

48 li diş fırçası ucu. 400 tl ye almıştım. Servet niteliğinde.

Luppo hiç yemedim arada 1 adet halley yetiyor. Swh.

Starbucks'tan bir de kupa. Sarı kırmızımsı metalik. 1000 tl ödedim 2 ay olmuyor. Pişman değilim.

Xbox 7 000 e almıştım çift kol. 2 senelik üyelik aldım en yüksej paket 1.000 tl tutmuştu.

Galatasaray kombinesi 12.000 tl tuttu. Kapalı gişe stadyum.

Ne alırsam yarın ya bulamayacağım ya daha pahalı olacak gibi düşünüyorum.

Bunların çoğu reklam yada kampanyaydı.

0.64 konut kredisi kampanyasıydi.

Dün bi toptan markette 250 gr filtre kahve ve yanında french press ikilisini gördüm. 150 lira olunca vaay press bedavaya geliyor alalım dursun derken içinde 2 adet 250 gr kahve olduğunu öğrenmemle dumur oldum. ama asıl dumur kahveyi içtikten sonra başladı. french press için özel çekilmiş kahve bildiğin espresso tadı veriyor. espresso'nun o ekşi kreması birebir aynı. hayatımda ilk defa kokusuyla tadı aynı olan bir kahve gördüm. bu saatten sonra hep bu kahveden almam lazım. tekli bulamazsam hep bu setten almaya kadar yolu var. gemileri yaktım.

merak edenler için kuru kahveci mehmet efendi colombian press coffee freshly ground (coffea arabica türü çiğ çekirdek kahveden mamüldür).

şok'un kasa arkası kampanyalarına dayanamıyorum jdmdfjdk. diş macunu, sabun, duş jeli gibi ihtiyaçlarımı genelde kasa arkasından indirimle karşılıyorum.

modern warfare serisi ve black ops 1'i tavsiye ederim.

Black Ops (2010) +1

@bravoteam +1

önce modern warfare serisi
sonra black ops serisi

Bir de efsaneyi hatırlamak istersen ve gözün eski animasyonlardan rahatsız olmayacaksa Call Of Duty 2 oynanabilir. Bunun oynanışı diğerlerinden nispeten kısa olduğu için önce bunu aradan çıkarırdım ben olsam.

geçen klasik seriyi aldım bitirdim, biraz çocukluğuma döndüğüm için mi bilmiyorum ama zevkle oynadım.
modern warfare serisi +1

modern warfare (2007)

black ops (2010) benim hoşuma gitmemişti, gerilimi sevmediğimden galiba. bir de aimbot sorunu vardı, düşmanlar yerin altına da girseniz bulup sadece size ateş ediyordu, takım arkadaşlarınız yardıra yardıra gidiyordu. reznov'un hatırına biraz oynayıp bırakmıştım.

tesekkurler. modern warfare package ve black ops 1 aldım. bu fiyatlara bir daha bulabileceğimizi sanmıyorum.

Evet girebilir katsayı problemi yok artık. Fakat 2 sene boyunca fizik, kimya ve biyoloji derslerini almayacağı için o açığın kapatılması gerekir.

pratikte iyi bir sayısal bölüme giremeyecektir ileri fen derslerinden açığı kapatamayacağı için.

evet girebilir ama üstteki arkadaşların da dediği gibi fen dersleri almadığı için fenden çok düşük net yapar, düzgün bir sayısal puanı alamaz.

İyi bir sayısalcı lisede edebiyat dersini seviyosa ekstra çok çalışmadan eşit ağırlıktan çok iyi derece yapabilir ama iyi eşit ağırlıkçı fene ekstra çalışması lazım en azından bir sene. Lisede sayısalcılar edebiyat ve coğrafya görüyor ama eacılar fen görmüyor

*iki UÇ örnek olacaktı duzeltemiyorum.

marriage story belki.

O kadar geniş bir konu ölçütü ki o kadar olur.

Marriage Story (film)
Before Sunset 3'lemesi (film)
Closer (film)
He's Not Just Into You (film / light)
The Broken Circle Breakdown (film / ağır dram)
Platonic (dizi / eh)
Jeux d'enfants (film)
Barselona, Barselona (film)
Daha da zibilyon var ama...

Her, Vanilla Sky, Mr Nobody

Bitter moon

nocturnal animals

the lobster

Vay be çoğunu izlemisim, lobster, nocturnal animals, marriage story, Vicky Cristina zaten,

Diğer yazılanlara bakacağım ama, lütfen daha da ekleyin.

Force Majeure
A Separation

Gegen die Wand
Im Juli

A perfect murder

big fish

Bradley Cooper ve Jennifer Lawrence'tan Umut Işığım.

Fleabag, normal people ve aftersun uygun mu bilmiyorum ama yine de izle bence.

sözelden +90 olarak almış biri olarak söylüyorum kursa para vermeye hiç gerek yok.
matematik için youtube'da tyt anlatan herhangi bir hocayı takip etseniz ve bir soru bankası takip etseniz yeter.
sözel için açık söylüyorum piyasadaki herhangi bir paragraf kitabı ales kalitesine yaklaşamıyor.
iş çıkmış çözmekte bitiyor. iki kere döndüm son on sınavı ben.

KAN tahlili yaptırıp TSH değerinizi öğrenin. Yüksekse tedavi olmadan geçmez o kabızlık.

Duphalac. Sizi tuvalete çıkartana değin dozunu arttırabildiğiniz bir ilaç. Tamamen zararsız ve bağımlilik yapmıyor. Tadı iğrenç gelirse (baklava şerbeti gibi şekerli) çay, kahve, süt, ayran, kefir, meyve suyu vs. gibi bir içeceğe de katabilitsiniz.

Duphalac zoruyla da olsa her gün tuvalete çıkacaksınız. Ve her gün yemekten evvel bir iki kaşık buğday kepeği (bazı marketlerde var nuhun ankara marka) tüketeceksiniz bol bol su ile...

Bu ikili yardımıyla bir ay kırk gün gibi her gün tuvalete çıkmaya alışınca bağırsaklar terbiye oluyor ve her gün tuvalete gidiyorsunuz...

En az 6 ay Probiyotik kullan da bağırsak floran bir düzene girsin. Özellikle Enterococcus faecium içeren bir probiyotik hem ishali keser hem kabızlığı düzenler.

A101den fıstık ezmesi alıp üst kısmından cıvık kıvamlı yerinden 1-2 kaşık alırsan fayda görebilirsin.

İshal olanlar için de aynı fıstık ezmesinin dibindeki katı bölgeyi tavsiye ederim.
Şikayetiniz yoksa güzelce karıştırıp yiyebilirsiniz

ilaç olarak duphalac +1 ama sürekli devam eden bir sorunsa bunu çözmeniz muhtemelen beslenmenize dayanacak. bol bol su tüketmeye dikkat edin. gluten hassasiyetiniz varsa tetikliyor olabilir. lifli, sulu gıdalar yemeye bakın. işlenmiş ve paket gıdalardan alabildiğine uzak durun.

bir kür tarifi var: incirleri üçe dörde bölüp zeytinyağına basıp kavanozda bir gece bekleteceksiniz. sabahları aç karnına tüketmeniz gerekiyor. bana yardımcı olmuştu.

bunun dışında kabızlık, şişkinlik gibi şikayetler yaşadığım bir dönemde doktora gitmiştim ve ibs tanısı konmuştu. ilaç tedavisi işe yaramıştı ama ara ara zorladığı oluyor hala. bağırsak florasını düzene sokmak +1 ibs tanısı koyulsa da koyulmasa da önemli. devam ettiği takdirde muhakkak doktora görünün derim. geçmiş olsun.

Bu çay kesinlikle. Aktarlarda da satılıyor.
www.trendyol.com

sabah - aç karnına önce sıcak sayılabilecek kadar ılık su akabinde çok soğuk olmayan serin su.
sabah - kahvaltı sonrası 1 yemek kaşığı zeytinyağı shot.
öğlen - duphalac
akşam yemeği - emzirmiyorsanız; bir kase ev yoğurduna bir tepeleme çay kaşığı keten tohumu.
gece yatarken - bol su ve bağırsak zaten fokur fokur

ertesi sabah- sıçış.

her gün 5 hünnap+5kuru kayısı +5 diyet hurma. Ganlük beslenmeye yoğurt ve yeşilliği dahil edin.
Kendi tecrübe ve yorumum: sorun posasız şeyler yemek değil (aylar-yıllarca bol yeşillik yemiştim), barsak motilite azalması/kaybı. barsakları zorla hareket ettirecek (hünnap, kayısı, hurma) şeyler ve içerisini dolduracak (yeşillik) posalı şeyler tüketin.
Sorun devam ederse ekşiden ulaşın

bunun bir cok nedeni olabilir, kaynagini bulmak gerekir ama rahatlatmak amaciyla yapabieceginiz seyler var.
- magnezyum - sitrat formu ozellikle tuvalete cikmak icindir. ya sadece bu formu ya da icinde bu form da olan bir complexi gece yatmadan icin
- contipass --- icerdekileri yumusatir. pahali bir seydir yalniz.
- cig kabak cekirdegi yagi (eczanelerde var). kabak cekirdegi cok ise yariyor bu durumlarda. yagi da var. sabahlari 1 kasik rahatlatiyor.
- bagirsak sagligi icin duzenli probiotik. laktozsuz olanlari da var.
- kuru erik. 3-4 tane uzerine su.
- kuru kayisi. aksamdan suya yatirin sabah suyuyla birlikte tuketin.
- karniyarik otu (pisilyum) suda bekleyince jellesiyor. glutensiz ekmek yapiminda falan da kullaniliyor. kabizliga iyi geliyor.
- hareket edin. cok fark ediyor.

uzun sure cektim, halen de duzensizlikten cekiyorum. bunlar benim yaptigim ve faydasini gordugum seyler. sanirim en cok faydayi magnezyumdan goruyorum. (ocean extramag 2 adet kullaniyorum ben)

gecmis olsun.

Doğadan kayısı çayı
Tuvalette otururken ayaklarının altına tabure koymak

ben indirimden alıyorum.
Fakat avm mağazaları yerine esnafların olduğu çarşılardan alınabilir ya da yerine göre pazarlara da bakılabilir. Trendyol gibi internet mağazaları duruma göre avm'den daha uygun olabilir.

Yavaş yavaş ikinci el pazarları girecek hayatımıza.

ayakkabıda indirim kovalıyorum sürekli.
kışlık giyecekleri bahar-yaz, yazlık giyecekleri kışın alıyorum.

trendyol,hb,boyner-morhipo veya markaların siteleri. artık tamamen internetten nerede indirim, kupon veya banka kart kampanyası varsa oradan.

Amazon, boyner, n11. İndirim, kupon falan derken tommy, puma ve adidas marka 3 ayakkabıya 4bin lira verdim. Boyner'den de internet sitesinden toplamda 1400 liraya keten-pamuk karışımlı 4 gömlek aldım. Bunlara bir de taksit yaptım. Bence mükemmel alışveriş oldu. 3 sene bir şey almam artık.

Ekstra bir soru sorayım: iyi bir kıyafet ya da ayakkabı için maksimum nelerden vazgeçersiniz?

dostum iyi bir ayakkabiya sahip olmak icin haftalarca sadece salcali makarna yiyeceksen kafayi yemissindir zaten.

iyi bir kiyafet ya da ayakkabi icin vazgececegin tek sey sahip oldugun para olmali.

Yemeğin zahmetine göre değişiyor. Önden hazırlık istiyorsa önceki akşamdan veya sabahtan bir kısmını bitirmiş oluyorum. Yemek yeme saatime göre de son hazırlıkları planlıyorum.

Ben yemek yemek için acıkmayı beklemiyorum. Akşam yemeği için bir saatim var ona denk gelecek şekilde pişiriyorum.

Aç karnına.

aç karnına yapıyorum. yaparken bir şeyler yemiyorum zaten yiyeceğim mantığıyla, canım da çekmiyor açıkçası.

Aç karna yaparım, yemek tamamen bitmeden tadına bile bakmam, tamamen bitmemiş hâli hiç canımı çekmez.

İşten geldiğimde aç olduğun için mecburen aç karnına :D

Ama haftasonu ne aç ne tok, tokken aklıma gelmiyor zaten. Böyle "şimdi aç değilim ama yesem de yerim" modundayken başlıyorum.

kötü

Rengi benim tarzım değil ama çanta iyi ve marka da iyi. Sırt çantası dedin mi akla jansport ya da eastpak gelir.

Çok kötü hocam. Bir öğretmen olarak liseli canlandı gözümde.

Pazarlarda daha iyisi daha ucuza var emin olun.

Liseli çantası+1

güzel çanta yaşla ilgisi yok. beğendiysen al.

Evet cevapların tamamı

burs dediğin ne bursu devlet bursu mu? hani şu 4-5. sınıfta sınavla girilen.

eğer oysa lisede bitiyor o. üniversitede alamıyorsun.

pybs bursu kyk'yı bağlamaz. ortaokul + lise boyunca pybs aldım ne yurt çıktı (aralık ayına çıktı ben de yerleşmiştim gitmedim) ne de burs çıktı.

zor hocam. gramer sorularına baktım şimdi aksam-ı seba, arapça vezinler gibi konular var. hadi aksam-ı seba öğrenilir de arapça vezinlerin oturması biraz süre ve bolca pratik isteyen bir süreç çünkü biraz dallanıp budaklanan bir konu. osmanlı türkçesi 1 bir ihtimal ama diğerlerini hiç sanmıyorum. kolaylıklar dilerim.

2 gün varmış zaten, bence dediğinizi yapın bir en fazla 2 gün kaybedersiniz :D

Son 5 senenin tüm çıkmış sorularını çözün ve onları öğrenin iyice. Çıkmış çok soruluyor, en azından birkaç soru yakalarsınız

Yakın tarihten başlayarak geriye doğru tüm çıkmış sorulara çalışın +1. Bence bu daha garanti bir yöntem bu kadar kısıtlı zamanda.

Buyuk kirilmalar yazi mi? Ne olmus ki?

Hicbir sey oldugu yok. En durgun yaz.

Sıcak her zamanki sıcak bana göre. Ankara'ya geç bile geldi yaz.

Sicaklar az surdu bence istanbulda usuyorum. agustos bu degil

Üşüyoruz İstanbul'da Ağustos ortasında. Bugün havada güneş yoktu böyle yaz mı olur. Ne kırılması ne uzunu ne sıcağı

mevsimler iyice sapıttı. temmuz sıcaktı, ağustos sonbahar gibi oldu. eylül'de de çok sıcak olur kesin.

trendyol market, yemeksepeti'nin de benzer bir yapisi var ama adini hatirlayamadim kullanmadigim icin.

hepsiburada market.

hicbirinin parasini hakettigini dusunmuyorum da illa birini alacak olsam siralamam 2 4 1 3 olurdu.

1 4

Fiyat hiçbiri

3 kesinlikle değil.
1

3 guzel
ancak bu kadar para verebiliyorsam ralph lauren / polo'dan bakardim ben olsam (zaten ole yapiyorum :))

3 tarzi yakisacaksa cok begendim ben.

digerleri siradan ozellikle sonuncusunu ilk basta 3,900 sandim pahali dedim 6,900 cikti :D.

Dutti tabii ki. Diğerleri polyester o pamuk. Rengi de güzel ben alsam onu alırdım. Diğerlerine bakmazdım bile.

3 nedense inanılmaz itici geldi, bu kombin bana lacivert takım giymiş, tütün kaçakçılığından bir sürü suç dosyası bulunan mafya stereotipini anımsattı tuhaf bir şekilde.

1 ve 4 günlük kullanmak için güzel eğer amaç buysa. 2'nin de gideri var.

3'ü başka bir kombinle görmem gerek, şu haliyle yukarda tarif ettiğim tipten başka bir görüntüde hayal edemedim.

süha, rahmi hamurcu iyiydi. ama şu an ne durumdadır bilmiyorum.

Süha+1

Açıkçası, kendim anlamıyorsam filmi varsa filmini izlerim. Anlamak için uğraşırım ama anlamıyorsam o kitabı çöpe atarım. Demekki yazarın derdi anlatmak değil diye düşnürüm, daha da yan yana gelmem. Başkasının yazdığı yorumları kitap için okumam, sinema için eleştiri okuyabilirim.

Herkes kendi payına bir şeyler çıkarır. Nietzsche ve adını hatırlamadığım birkaç yazar bu tarz önsözüne, edebi eser yorumlamalarına karşı çıkarlar. Dahası bir edebi eserden farklı farklı anlamlar çıkarabilir. Yine bir edebiyatçı bir parçayı alıp birçok anlam çıkarıyordu ve sonunda da şunu deyordu, "yazarın bunlarla hiçbir ilgisi olmadan gelişi güzel yazmış bile olabilir."

yazarların yaşadığı döneme, biyografilerine ve bağlı kabul edildikleri akım gibi şeyleri bilmenin faydası olabilir. onun dışında çok farklı açılardan okuma ya da eleştirmenin önü açık. farklı veçhelerden yaklaşmak farklı anlamlarda çıkartmak zenginleştirebilir. kimileri yazarın ya da yönetmenin bilinçli olarak koymadığına ancak yine de etüt edildiğinde anlamlı olduğunu savunabilir psikanalitik yaklaşım gibi.

genel bir fikir sahibi olmak için berna moran'ın edebiyat kuramları ve eleştiri kitabı çok önerilir.

Okuyup sevdiğim bir romandı öncelikle.

Hocam yazarın veya yönetmenin kendisi hariç kimsenin film/kitap yorumunu çok ciddiye almam. İnsanlar gereksiz kasıyorlar. Siz okurken ne hissettiniz, kafanızda ne tür düşünceler oluştu bunlar sizin payınıza düşenler. En güzeli de o.

spotify fularsız entellik kitap nasıl okunuz podcasti var, dinle istersen.

İyi roman dediğimiz şeyi anlamak için birikim gerekiyor. Bu da zamanla farklı disiplinlerden kitap okumakla olur. Yalnızca edebiyatla alakalı ya da roman okuyarak bu birikim elde edilmiyor maalesef. Ama yine de edebi metne daha iyi nüfuz edebilmek adına Terry Eagleton'ın Edebiyat Nasıl Okunur kitabını tavsiye ederim.

Bence Türk klasiklerini okumak en doğrusu olur sizin için. Klasikler için söylüyorum, Türk yazarlar Türkçeyi en doğru en iyi şekilde kullanıyorlar.

grammarly'nin türkçe muadili var mı bilmiyorum fakat anadiliniz için buna ihtiyacınız olduğunu da düşünmüyorum. çünkü probleminiz gramer değil sizin. bol bol okumaktan geçiyor bunun yolu. yazmak istediğiniz türdeki yazılara bakın. farklı konu ve üsluplardaki yazılara bakın. deneme kitapları okuyun. felsefi kitaplar okuyun. bunların hepsinde argümanların yapılandırılmasına, bağlamın oluşturulmasına ve korunmasına, örneklerin verilişine, kompozisyon düzenine, anlamın aktarımına dikkat edin. metni yalnız zevk için değil o metnin nasıl oluştuğuna dikkat ederek okuyun kısacası. sonra bol bol yazın. okuduğunuz kitaplar hakkında yazabilirsiniz. ya da aklınıza gelen herhangi bir şey için.

üniversitelerin edebiyat bölümlerinde doğan günay'ın metin bilgisi kitabı okutulur. o kitabı okuyabilirsiniz.

Bunun kolay bir yolu yok ne yazık ki... Yazı dilini doğru kullanmak için doğru şekilde yazılmış edebi ürünlere maruz kalmalısınız. Ben klasikleri bu amaçla kullanmak için önermiyorum çünkü klasik kitaplarda çok eski kalıplar da kullanılıyor. Günümüz edebiyatına yoğunlaşmanız daha faydalı olur.

Bu bir iki kitapla ve birkaç ayda kazanılacak bir alışkanlık değil, onun için önerilerden ziyade ilgi alanınıza uyan konu ve kategorilerde yeni çıkan bütün kitapları okuma alışkanlığı kazanmanız faydalı olur.

Bunun yanında, doğru yazı yazıyor olmak akıcı ve anlaşılır yazı yazdığınız anlamına gelmez. Dili nasıl etkili kullanacağınız daha karmaşık bir süreç. Metin yazarlığından tutun iletişim teknikleri ve hatta reklamcılık üstüne yazılmış şeylere göz atabilirsiniz.

Yazım kuralları ve noktalama işaretleri konularına çalışıp test çözmeniz gayet faydalı olabilir. Yanlışları düzeltirsiniz. Bunun yanında, siz bir yazı yazarsınız ve bir Türkçe öğretmeni yanlışları düzeltir.

Mesela bu yanınız için bir düzeltme: Türkçe, İngilizce gibi dil isimlerinden sonra kesme işareti kullanılmaz. "Türkçemi"
şeklinde yazılır.

okumak önemli tabi ama sadece okuyarak olmaz okuyarak yaşadığınız teorik gelişimi kendinizi zorlayıp bir şeyler yazarak pratiğe dönüştürmeniz lazım. şahsen bunun için aktif şekilde twitter hesabı kullanmanızı tavsiye ederim. gündem hakkında yorum olur, aklınıza gelen şaka olur, tespit olur, tivitlere cevap vermek olur yazmaktan çekinmeyin. blog yazmak vs. de iyi tabi ancak o baya bir mesai oluyor bir yerde. tivit atmak ise pratik. günde 10 tane 20 tane atabilirsin boş kaldığın anlarda hiç kendini kasmadan böylelikle daha sürdürülebilir bir şey oluyor bloga kıyasla. hem imlanı geliştirirsin arada bu nasıl yazılıyordu diye bakarak hem de anlatımını geliştirirsin zamanla.

bir de okumak sıkarsa izlemek de olur duruma göre. mesela nuri bilge ceylan'ın kış uykusu filminin senaryosu değme edebi eserde yok. böyle filmlere de bakabilirsin arada.

Arif Hikmet Par'ın tarih öncesi yazdığı bir kitap var. Bana zamanında çok faydalı olmuştu.

www.nadirkitap.com

Bunun dışında, bol bol kitap okuyacaksınız. Her eserde kafanızda yeni ışıklar yanıyor...

Geçen ay %65-70 oranında arttı.

tüfeden de fazla arttı

youtu.be

Bu şarkı. Şarkı popüler oldu twitterda falan çok geyiği döndü. Sonra işte sevdiğin kız x yapmış dayan ali cabbar diye mizahı döndü

Şarkıda absürt derecede yüksek bir dram var onun için dalga geçiliyor. Bir küçücük aslancık şarkısı gibi

Orda da aslancığın babası harpte vuruluyor, aslancık da ne hikmetse köyden kovuluyordu. Tam bir dram.

Bunda da ali cabbar'ın sevdiği kız nedeni belirsiz şekilde başkasıyla evleniyor, ali de gidip düğününde çalıyor falan, sebebi de babasına konudan bahsedememesi gibi yansıtılmış. Babası hadi dedi diye gidiyor.

Bu arada kızın ali'nin kendine olan ilgisinden haberi bile yok gibi görünüyor. Yani olsa düğününe kabul etmez heralde başkasıyla anlaşırlardı, başka çalgıcı mı yok?

Üstüne ali askere yazılıyor (bu biraz amerika tipi bir hikaye, bizde durduk yere askere "yazılma" gibi yaygın bir şey yok. Sanırım depresyona girip orduya yazılan tipleri konu alan amerikadaki dizi film senaryolarından etkilenmiş söz yazarı) askere gittikten sonra da şehit oluyor. Bize de hediye olarak bir türkü bırakıyor.

Baya absürt derecede arabesk unsurlar içeriyor yani hikaye. Eskiden ilham öyküleri tarzı kitaplar olurdu, onlarda karşılaşılabilecek tarzda bir şey.

Gerçek olduğunu hiç sanmıyorum bu açıdan, hatta birileri gerçek olduğunu iddia etse bile inanmam heralde.

Yani sevdiği kişiye açılamayıp askerde şehit düşen insanlar elbette ki vardır ama bu şarkıdaki dram bunun kat kat üstünde ve çok manasız bölümleri var.

Emir Can İğrek'in şarkısı. Anlatılanlar kurgu tamamen kendisi hikayeli şarkılar yazmayı sevdiğini söylüyor. Twitter'da çok edit yapıldı, yok hikayesi böyle yok şöyle diye yüzlerce şey uyduruldu ama dümdüz şarkı yani.

hikayede değil de anlatımda problem var bence. dümdüz hikaye yazar gibi hiçbir sanat olmadan yazmış geçmiş. açıp alt j'den bir taro ya da eagles'tan hotel california falan dinlese hikaye nasıl şarkıya aktarılır görürdü.

Koruyucu olaylarına ben takılmıyorum pek, pazardan aldığın ıspanak bile ekim esnasında 50 tane tarım ilacına kıla yüne maruz kalıyor, paketli gıdaya girmiş koruyucu kadar sıkıntılı aslında. Onun dışında marketten ya da internetten "organik" diye aldığın ürünlerin bile sertifikalarını incelersen ne kadar organik ne kadar değil anlaşılabiliyor. Bence bu yüzyılda bu işlere çok kafa yormamak gerekiyor.

yayla'da katkı maddesi, koruyucu, endüstriyel ürün bulunmuyor diye biliyorum. açıkçası nohutla şununla bununla uğraşmaktansa ben de son zamanlarda yayla'yı tercih etmeye başladım.

kaleci +1

rusyaya sattığımız narlarda pestisit oranı yasal sınırın üzerinde olduğu için geri gönderiliyor ama biz aynı narı marketten alıp yiyoruz. yani buna bakarsan bence paketli gıda = ölüm gibi bir şey değil bence. yiyen öldü de yemeyen ölmedi mi ayrıca, meyve ve sebzeni bile arka bahçende kendin yetiştirip yemiyorsan bu kadar takmaya gerek yok.

Halamın elli yıldır yaşadığı mahalledir. Çocukluğumda daha sık olmak üzere her sene bir iki defa gidiyorum ben de o taraflara. Evet göçmen mahallesidir, insanları iyidir. Diğer ev baktığınız yerler daha elit kesimler. Hemen hemen yaşadığınız yerden sonra gelen semtler yeni Bursa'yı oluşturan yerler o yüzden Nilüfer'den bakmayı bıraktığınız anda bakabileceğiniz en iyi yere bakmışsınız. Eski Bursa, mahalle kültürü vs İstiklal-Adalet-Hürriyet'te bitiyor gibi. Çevre yoluna bağlantısı yakın, şehir merkezine de Nilüfer tarafına da erişim o kadar zor değil. Metro konusunda haklısınız ama muhakkak ring seferleri vardır diye düşünüyorum komşulardan soruşturmak lazım.

Aslında market şudur budur olması lazım o taraflarda ama tam olarak neresinde olduğunuzu kestiremedim. Birkaç fabrika gibi yer var o yüzden sanayi bölgesi gibi gelmiş olabilir. Altınşehir'de yürüdüğüm kadar gece rahat yürümem açıkçası ama yine de Bursa'nın çok daha kötü yerleri var oturmak için o yüzden güvenlik konusunda da endişeniz çok olmamalı diye düşünüyorum.

Olumsuz şeyler düşünmeye çalışıyorum açıkçası direkt orada yaşamadığım için çok bir şey gelmiyor aklıma. Belki çocukların dışarıda oynaması için sokaklar çok dar bir durumda şu an çünkü her tarafı araba dolu. Aslında Karaman metrodan yürürken geniş bir park vardı, adını hatırlamıyorum orası olabilir nicedir oradan yürümedim.

Açılın, Hürriyetli geldi. Doğduğum topraklar, 38 sene önce. O zaman Bursa'nın en yaşanılası yerlerindendi. Hürriyet İlkokulu'nda okudum, ekseri göçmen ailelerin çocukları olduğu için en başarılı ilkokullardan biriydi. Mahalle ortamını dibine kadar tecrübe ettik, taşınalı 25 sene oldu, komşularla annem hala görüşür. Market, manav vs her şey var, sizin gözününüze çarpmamış olabilir. Konum itibarıyla merkeze, batıya ve yeşil alanlara yakındır.

En son babaannemin vefatında gittim. Hala eski mahalle ortamı vardı ancak çok da göç almış halamın söylediğine göre. Önceleri evlerin kapıları açıktı, sokakta otururdu insanlar, şimdi herkes evinde ve cam pencere kapalıydı mesela. Ancak yine de bence oradaki Bulgaristan Konsolosluğu kapanana kadar aşırı bir değişime uğramamıştır, uğramayacaktır. Karaman çıkışında bir veteriner abi vardı, parazit ilacı almak için gittiğimde bisikleti dikkatimi çekmişti ve üzerine muhabbet ederken bulmuştuk kendimizi. Bu arada yaşlılar sağa sola hala bisikletle gider, herneyse, Bursa'ya tayini çıktığında sormuş neresi oturmak için iyidir diye, Avrupa'ya bak istersen demişler. Adam aramış durmuş Avrupa Mahallesi diye bir yer, sonunda anlamış ki Hürriyet için Bursa'nın Avrupa'sı diyorlar o zamanlarda. Tabi yıl 1970. İnsanlar çok açık görüşlüydü benim çocukluğumda, toplumun dönüşümüyle neye evrilmiştir bilmiyorum.

Çok sık denemez,arada bir something went wrong diyor.

Evet. Ya hiç kullanamıyorum ya da iki üç yanıttan sonra hata veriyor.

sık denemez, nadiren takılıyor.

Hocam şanslara, tesadüflere, doğaüstü olaylara değil bilime bakın.

Ben bilimle çıktım. Terapi aldım hala da alıyorum. En dipten geliyorum. Bu sadece bilimle oldu.


Edit: Spor, kendinle konuşma, sosyalleşme… hayatında hiç depresyona girmemiş sadece sıkılmış insanlardan tavsiye dinlemeyin hocam. Daha da dibe batarsınız. Beyin kimyanızın değişmesinden bahsediyoruz, sağlıklı insanların yaptığı/yapabildiği şeyler fayda etmiyor. İnsanlar boşuna mı ilaç tedavisi görüyor lütfen yapmayın.

Ben 15 yıl birine aşık kaldım. Aslında ben öyle sanıyormuşum. Sonunda tekrar başladık ve 6 ay çıktık. Ondan önce alkolik denilebilecek seviyeye gelmiştim. Bu kişi ile tekrar başladık ve 6 ay içinde saçlarım beyazladı ben bundan nasıl ayrılırım dedim. Ayrıldım ve spora başladım. Buna yemin edebilirim, en kral terapiden daha iyidir spor. Koşu, yürüyüş veya kamp. Hayatınız değişecek inanın. Spor tek çözüm.

Ben hâlâ o karanlik dönemimdeyim ve hep güzel günlerin hayali ile yasadim.

Fakat sanirim ben hayal kurarken ömrüm çoktan tükenmis olacak...

sebat. bir yerlere dogru sonuca cok takilmadan ilerlemek. neresi oldugu onemli degil. masumiyet'te haluk bilginer diyordu: "oglum bekir dedim kendi kendime, yolu yok cekeceksin. isyan etmenin faydasi yok, kaderin boyle. yol belli, ey basini usul usul yuru simdi."

'En karanlıkta' değil de, birkaç sıkıntıda spor işe yaramıştı...
Bir de nasıl olduysa takmamaya başladım, yaşla mı ilgili nedir..ve kabullenme önemli gerçekten.zor, biliyorum. ama sana kolaylaştırıyor bazı şeyler.
ve gerçekten hayat sürprizle dolu.
'aldırma gönül aldırma'

@antikadimag+1

Açıkçası hayatımda çok karanlık dönemler olmadı. Depresyon gibi bir durum da yaşadığımı düşünmüyorum ama normale göre kötü olduğum bir dönemim olmuştu. Kendimle hesaplaştım, suçun ne kadarının bende olduğunu ölçtün tarttım. Çevreme ufak zararlar verdiğimi fark ettiğimde kantarın topuzunun kaçtığını fark ettim ve yavaş yavaş normalime dönmeye başladım. Beni yatağa iten değil yataktan kaldıran sebeplere odaklandım, ekstra bir şey yapmadım. Dışarıdaki insanlardan duyduğum hiçbir şey de işe yaramadı. (Profesyonel bir yardımı kastetmiyorum).

Az once girdim o karanliga :')

Gezmeye falan baslayacagim sanirim. O da cozum olmazsa iyice dibi boylarim herhalde bilemiyorum.


edit: cikamayacagim ben sanirim

depresyonsa mevzu ondan çıkışı bilemiyorum bir kere yaşadığımı düşünüyorum öyle bir şey zamanla geçti. depresyona sokan eğer yaşanılan çok üzücü bir olay vs. ise zamanla geçiyor etkisi diye düşünüyorum. ancak ondan ziyade gelecekle ilgili endişeler bu duruma sokmuşsa depresyondan çıkmak için değil ama çıktıktan sonra bir daha bu durumu yaşamamak için bir şeyler söyleyebilirim. bu aslında pek kompleks bir şey değil. şu an böyle hissetmeni sağlayan ana sorunun ne olduğunu biliyosundur muhakkak. ne gerçekleşirse o sıkıntıyı aşacağın da bellidir. o şeyin gerçekleşme ihtimalini yükseltmek için yapabileceklerin de bellidir. sırayla o şeyleri yapacaksın ve sabredeceksin. sorunum kompleks dediğin gibi "şunu yapınca aşılacak" basitlikte bir şey değil diye düşünme. gerçekten kompleks olabilir sorunun evet ama sen basite indirgeyip en temel şeyleri bulacaksın. zaten "gerçekleşme ihtimalini yükseltmek" dedim çünkü hayat şunu yaptım ve bu sorun çözüldü şeklinde ilerleyecek kadar basit değil maalesef. sen bir şeyler yapacaksın ve yapacağın şeyin sorununa çözüm sağlama ihtimali belki de %1 ama onu yapmazsan çözüme %1 uzak kalacaksın o yüzden deneyeceksin mecbur. 99 tane %1'lik çözüm denedin çözülmedi 100. olarak ne yapabilirim diye soracaksın.

terapi ve psikiyatri önerisi yazamadığımız için mecburen cevabı boş bırakıyorum.

spor. sprint atacaksın. her koşun yarış temposu olacak. belgrad ormanı'nda hayvan gibi çığlık atmıştım fazla gaza gelip. müzik ruhun gıdası. modunu çok kolay değiştirirsin. upbeat müzikler dinle. bir de tüm derdini samimi bir şekilde anlatacağın arkadaşların varsa, bol bol kahve eşliğinde boğaz gezileri, muhabbet. + bol flört. seks olmasına gerek yok. flört etmek çok güzel bir moda sokar insanı. bu genel olarak modunu iyileştirmek için yazdıklarım.

çok kötü zamanlarımdan çok çalışarak çıktım ben.

zamanla. sakin olup geçici olduğunu hatırla. ne durumdasın bilmiyorum ama çok çok kötü zamanlarım geçti gitti. nefes alıp verdim geçmesini bekledim.

yapmam gerekeni yaparak

Eskiden etmezdi; şimdi inanına göre değişiyor...
Yaşla da insan değişiyor. Zorlamıyorum kendimi.
Dertleşebildiğimle de dertleşiyorum içime atmaktansa...
Çok değer verdiğim bi insan 'gerçekler her zaman daha iyi ' derdi. Kendisi de yüzlerce hayat hikayesine şahitti..

Ben duygularimi çok yaşayan belli eden biri olduğum için insanlar anlıyor genelde bir şey olduğunu. O noktada söyleyip söylememek bana kaliyor.

Evet. Froş'a (godless frog ama sonuçta insan) belli ederim, o da yettim bidıl (ben de insağnım) diyip hırpalanmışlığımı, örselenmişliğimi alır çöpe atar.

Canım istediğinde belli ediyorum. Yoksa bir insanın hareketlerime bakarak üzüldüğümü anlaması mümkün değil.

nope, işkence görsem dillendirmem o derece.

Çevremdekilere hayatı zindan ederim. Ben mutsuzken çevremdekilerin mutlu olma şansı yok

insanina gore degisir. empati, sempati gorebilecegim insana belli ederim. prim yapiyorsa yani.

Ederim, niye içime atatım

Yani değişiyor. Bazen öyle bir şey oluyor ki ister istemez yansıtıyorum ama anlatmak istemezsem anlatmıyorum. Bazen sırf bu ruh halinden kurtulmak için neşeli, iyi davranmaya çalışıyorum o zaman fark edilmiyor genelde. Zayıf görünme değil ama insanlar üzgün görünce birini sürekli kurcalamaya yer arıyor o açıdan istemiyorum belli etmeyi.

Şiddetsiz iletişim duyguların ifade edilmesini destekler. Neden üzgün olduğumuzu ifade ederken de kişileri değil, kişilerin eylemleri veya sözlerinin sebep olduğunu belirtiriz.
Peki bu ne işe yarıyor. Duygularımızı ve düşüncelerimizi karşı tarafın tahmin etmesini beklemiyoruz.
Üzgünken ne ihtiyacımız varsa ve canımız ne isterse bunu karşılamayı beklemek yerine olayı yargı ve yorum icermeden ifade ediyor ve ricada bulunuyoruz. Şeffaf ve net olmak iletişimden siddetti çıkartıp yerine sevgi koyuyor. Biz eşimle sürekli bu dilde konuşuyoruz tartışırken bile, kişisel algılamak yerine eylemlerimizi karşı tarafı gözeterek düzenliyoruz sonuca göre.

ankaraya girince alışıyorsun. yaşanır, zor değil.
ankara - duyuru buluşması is loading :))

Boğaza nazır bir dairede oturmuyorsan, boğaz manzaralı bir cafe ya da restorana gidip martıları gemileri seyretme ya da bir vapura binip, deniz havası koklama zevkin yoksa, ya da ben atalarımın yaptırdığı muhteşem camilerin karşısına geçip gururlanmak istiyorum zaman zaman demiyorsan, futbolda üç büyüklerden biriyle ilgili bir yaşam kültürün yoksa her bakımdan Ankara daha iyidir.
Ama İzmir en iyisidir.

Üçünde de uzun uzun yaşadım da ordan biliyorum.

şair bile demiş ankaranın en iyi tarafı istanbul a dönüşüdür diye.
yaşam tarzın 8 de eve gidip yayılma üzerine kurulu ise ankara tam sana göre kardeşim.
ha aktif tempolu olayım diyorsan işte orada ankara sana gelmez.yürüyüş aktivitesi bile yapman zordur bi tunalı caddesi var orasıda 200 metre hepi topu.

Denizi olan sehirde yasamak demek surekli deniz kenarinda oturmak demek degil. Deniz kenarinda bir yerde yasamak farkli bir hayat/tat katiyor sehir yasamina. Gitmeseniz de hissediyorsunuz. Denizsiz sehirler az veya cok daha kapali toplumlar oluyor. Ankara da oyle. Istanbul'da buyumus biriyim ben de. Ankara'da da 7 yil yasadim (lisans+yuksek), ne kadar baskent olursa olsun kapali bir yer. Belli bir yerin disina hic cikmiyorsunuz desem yeridir. Bir sure sonra da sıkıyor insani, sehrin ömrü bitiyor, istanbul gibi ömürlük bakamiyorsun, ben bakamadim en azindan. Simdilerde is icin gidiyorum bazen, acayip boguyor beni. Ogrencilik yillari olmasa katiyen dayanamazmisim 7 yil boyunca. Bence pisman olursunuz oraya tasinirsaniz ve anca tasinirsaniz anlarsiniz denizin hayatinizda ne denli etkisi oldugunu. Daha ferah yerler dusunun derim nacizane.

istanbul'un inanılmaz overrated bir şehir olduğunu düşünüyorum. kesinlikle ankara'ya taşınmakla iyi bir karar vermişsin.

not: 11 yıldır istanbul'da yaşıyorum.

cok ozel bir konser olursa istanbul'da gidersin zaten.

is guc olayi bahsedilmemis. kariyer oldugu gibi ankara'ya tasinabiliyor mu?

ben sirf daha az kaos var, evler azicik daha ucuz diye tasinmazdim.

Ankara da artik istanbullasti endise etme.

Pahalilik, kalabalik istanbul'la su an kafa kafaya.

ben dogma buyume ankaraliyim. ailemizin gecmisi yuzyillardir burada. yani burasi ile ozel bir bagim var. ankarayi yedirmem.

bir sehir olarak istanbul elbette cok daha guzel. ancak bu imkanlari ne kadar kullanabildiginiz de onemli.

kultur/sanat konusunda eksiklik cekmezsiniz. burada da bir suru atraksiyon oluyor. 6 milyon nufuslu baskent'ten bahsediyoruz. ozellikle belli basli semtlerde mutlu olabileceginizi, hatta istanbul'dan daha iyi durumda olabileceginizi dusunuyorum.

ama daha cok huzur, daha az kaos konusunda cok buyuk bir fark olmayabilir. yani sizin nedenlerden dolayi bana pek aradiginizi bulurmussunuz gibi gelmedi.

Yani açıkçası sanat konusunda çok seçici zevkleriniz yoksa, haftada birkaç akşamınızı bu tarz etkinliklere harcamıyorsanız İstanbul'la kıyaslamaya gerek olmadığını düşünüyorum. DT burada da gayet iyi, özel tiyatrolar da sürekli geliyor. Yabancı sanatçıların konserleri İstanbul'a göre daha az tabi ki ama bunun için git gel yapabilirsiniz. Yerli sanatçıların konser çeşitliliği çok yüksek zaten her türden var. Sanat galerisi, atölyeleri gibi şeyler de Ankara'da gayet mevcut farklı enstitülerin etkinliklerine gayet katılım sağlayabilirsiniz.

gece hayatının saat 8'de bittiği falan tamamen kulaktan dolma. önce onu söyleyim. istanbul-ankara karşılaştırması neden var? çünkü sosyal, kültürel, iş imkanı, kısacası yaşam standardı açısından 2. sırada olduğu için. istanbul ile başka bir şehrin kıyaslandığını gördün mü? belki ara sıra izmir diyebiliriz. biletix ve diğer bilet sitelerinden konser veya tüm etkinliklere bakabilirsin. göreceğin şey istanbul'dan sonra en çok etkinliğin olduğu şehrin ankara olduğudur. üstelik kira, ulaşım ve diğer masrafların nispeten azalacağı için etkinliklere daha fazla bütçe ayırmak mümkün olabilir. ulaşım açısından metro istanbul'daki kadar kullanışlı değil ama birçok yere metro ile ulaşım mümkün. kısacası istanbul'da nasıl bir hayat yaşıyordun ankara'dan ne bekliyorsun. ona karar vermek gerek.

bir de şunu ekleyim. istanbul binlerce yıldır çeşitli devletlerin en önemli şehri olmuş, o devletlerin kültürlerinden beslenen, geride bıraktıkları sanat eserleriyle yoğrulmuş bir kent. ankara'nın gelişimine ise en fazla 150 yıllık bir süreç diyebiliriz. onun için karşılaştırma da pek adil değil.

İstiklal'de yürürken aldıkları vibei ankara'da bulamayacağını sananlar gitsin ulus'ta yürüsün. istiklal mi kaldı abi? sokak müzisyenleri, onların etrafına toplananlar bile yabancı.

8'den sonra hayat yok diyenler mamak'ta mı yaşıyor bilmiyorum.

haftasonları bütün barlar, gece kulüpleri sabaha kadar açık. diğer günler de gece boyunca işliyor hepsi.

tiyatro konusunda ankara oldukça iyidir. birçok oyun kapalı gişe oynuyor.

Ankara özellikle Ayrancı civarlarında yaşıyorsanız her türlü sanat, kafe etkinlikleri ve barlarla dolu bir şehir gece 20'den sonra hayat bitmesi 80'lerde kaldı. Düzenine alışıp keşfetmeye başladıktan sonra iyi ki gelmişim bile diyebilirsiniz.

Gop, Ayrancı, aziziye, Ümitköy, koru, prof. Dr. Ahmet Taner Kışlalı ya da konutkent mahalleleri.

Ayrancı

Koru, Çayyolu.

Bahçelievler ama beştepe tarafında solda kalan kısım. Gerçekten Bahçelievler'in olduğu tarafta.

oncebeci

Bilkent veya Çayyolu civarı.

Bahçeli

Bilkent kesinlikle.

çayyolu ve bilkent

Bilkent, gop, kavaklidere'de yasamis biri olarak kavaklidere diyorum. Kennedy'de yasiyordum, hem sakin hem eglenceli hem nezih hem halkin icinde hem degil hem de merkez, valla ben ankara'da baska yerde yasayamazdim.

ben de kavaklidere oldugunu dusunuyorum. cayyolu, koru tarafinda kultur yok. gop da zengin kaliyor. ayranci, bahceli plase olarak degerlendirilebilecek yerler.

Bence saçma değil...

Derdiniz o kitap hakkında gerçekten bir şeyler öğrenmekse kitabı okumanız şart. Bazen kitabı okuduğunuzda gözden kaçırdığınız noktalar olduğunda bile inceleme okumak zorlaşır çünkü. Yok sınavınıza bir iki gün kalmıştır ve okumaları yetiştiremezsiniz o zaman zaten çareniz kalmaz.

ben bazen inceleme okurken kitabın kendisini okumaktan daha çok keyif alıyorum ajdj. incelemeleri okuyup sonra kitabı okuduğum da oldu. neden saçma olsun?

Şehre, hastaneye ve o anki yoğunluğa göre değişiyor sanırım.
Ben aynı gün kan tahlili (Sonucu öğleden sonra) yaptırıp, röntgen ve MR çektirdim mesela.

Üniversite hastaneleri bu konuda çok problemli.

hastaneden hastaneye değişir. röntgende biraz sıra beklersin ama hemen o gün çekilir.
ultrason çok çok düşük bir ihtimal. mr ve bt ise imkansız.

Rontgen hemen gelir, MR ve ultrasonun, hayati bi tehlike yoksa, sonraki bi tarihe randevusu veriliyor. MR daha erken geliyor genelde ama ultrason artik fix 2-3 ay sonraya veriliyor.

Röntgen aynı gün oluyor genelde. Mr bir keresinde aynı gün gece 2 olsa da denk gelmişti ama normalde çok daha sonraya randevu veriyorlar.

Anneme röntgeni, arkadaşıma beyin tomografisini aynı güne vermişlerdi.

Ultrasonu beş gün sonraya aldım geçen gün.

Ankara'da arkadaşıma endoskopiyi 4 ay sonraya vermişlerdi.

buzdokuz
sadece şiir

varlık dergisi hala çok iyidir.

saat, sneakers, viski, gomlek ve kot ceket manyagiyim, buyuk koleksiyonlarim var. gereksiz bir harcama luksten ziyade gibi ama seviyorum bunlarin kalitesini ve pahalisini almasini.

Luks harcamam yok ama arastirip daha uyguna alabilecegim seyleri ugrasmaktan hoslanmadigim icin hep ayni yerlerden aliyorum. Mesela kiyafet, aksesuar hep zara ya da hm. Farkli farkli yerlere bakip vakit harcamaktan muthis bunaliyorum. Tasarruflu olmaya calismamam basli basina luks bi tutum olabilir. Bunun disinda ayrica kendimi simarttigim bir sey yok. Minimal yasiyorum.

Birkaç ay önce başlayıp yakın zamanda bırakma kararı aldığım bir alışkanlık.
Bunun biraz kompleks olduğuna karar verdim.
Önceden bir şey alacağım zaman Zara, Mango, Adil Işık'tan bakmaya başlarken artık önce Beymen'e, Yargıcı'ya, Twist'e bakıyorum gibi.
Atıyorum vücut bakım ürünlerini artık Gratis'ten değil de Yves Rocher'dan alıyorum gibi.
Geçenlerde kendime kürk aldım gerçek değil tabii ki ama normalde çok az giyeceğimden emin olduğum ve bu sebeple de böyle büyük bir para vermeyeceğim üründü o.

İyi markayı tercih etmek mutlu değil de bir tatmin duygusu yaratıyor bende, eskiden alamayacağımı bildiğim bir şeyi artık alabiliyor olmak mutluluk değil de bilmiyorum farklı bir duygu yaratıyor.

Son zamanlarda rahatsız olduğum bir duygu bu yüzden tasarrufa yönlendiriyorum kendimi, ihtiyaç mı? istek mi? sorusuyla hareket etmeye, alışverişten sonra pişman olmamaya çalışıyorum.
Mesela kahve makinesi aldım bana göre büyük bi para vererek bir gün bile pişman olmadım, ama kürkten pişman oldum. Bunu almadan önce anlayabilecek duruma gelebilirsem süper olacak.

Dolma kalemdi ama artık alamıyorum. Sürekli kullanmadığım için mürekkepler de iyi dayanıyor ama biri bitmeye yaklaşmış, açıp bakamıyorum fiyatına.

ayakkabi, gunes gozlugu.
pahali markalardan aliyorum bunlari zaten. kisa sureli kendimi zengin hissediyorum dks.
gozlukte cok begenirsem hm, mango falan da aliyorum. kisa sureli bi mutluluk oluyor. 12 saat falan

Bir kıyafet alacaksam önce massimo dutti'ye giderim. Alacağım şeyi massimo'da bulamazsam ancak öyle başka mağazalara uğrarım. Takıntı gibi biraz. Her şeyiyle aynı iki ürün olsun, massimo daha pahalıysa bile massimo'dan alırım. Öyle bir güven vermiş bana. Bu sayılabilir sanıyorum.

Çok iyi viski ya da şarap içmek. Ya da XO VS konyak falan...

Otel rezervasyonlarında suit oda tercih etmek.

çok kaliteli çikolata, harem çikolata mesela, 5 bin tl değil ama pahalı.

merhaba,

Behçet necatigil- edebiyatımızda isimler sözlüğü, edebiyatımızda eserler sözlüğü
berna moran- türk romanına eleştirel bir bakış
fethi naci- yüzyılın 100 romanı
mehmet kaplan- şiir tahlilleri, hikaye tahlilleri

ilk aklıma gelen bunlar oldu. tam olarak istediğiniz şey olmasa da sorunuza karşılık verir diye düşündüm. özellikle necatigil'in sözlükleri işinizi görebilir.

Hikmet Altınkaynak - Türk Edebiyatında Yazarlar ve Şairler Sözlüğü
İlhami Soysal - 20. Yüzyıl Türk Şiir Antolojisi
Adını hatırlayamadığım iki kadın yazarın Türk Edebiyatında Kadınlar Sözlüğü (?) kitabı.


İşiniz akademik değilse Limit Yayınlarının eser yazar kitapları oluyor özetleriyle birlikte belki onlar da yardımcı olur sınava hazırlanan gençler için.

berna moran bu alanda en bilinen kişi.

doktor değilim ama eski kız arkadaşım ve annesi doktordu, biraz dolaylı olarak biliyorum. bende folik asit eksikliği çıkmıştı, normalde erkeklerde folik asit eksikliği sık görülen bir şey değil, bakılmaz. kadınlarda yaygın folik asit eksikliği çıkıyor, hamilelikte özellikle alınıyor. bende folik asit eksikliği kronik yorgunluğa neden oluyordu. vitaminle karıştırmadan aç/tok farketmeden direkt alıyordum. tok karnına alırsan daha iyi. çok etkisini gördüm. doktor özellikle vitaminle al demediyse ciddi bir farkı yoktur.

gabe h coud, teşekkür ederim bilgi için. Günde bir tane mi kullandınız? Ne kadar süre kullandınız? 50 taneyi bitirmiş miydiniz?

1 ay kadar günde 1 tane kullandım. Değerlerim düzeldiğinde bıraktım. Uzun süredir kullanmıyorum.

Geçmiş olsun. Ben de dün bu ilaca başladım. B vitamini takviyesi ile birlikte. B vitamini 30 tane var bu 50 tane. Bir de antibiyotik kullanıyorum başka bir sorundan dolayı. Doktor 3-4 hafta sonra gel tekrar bakalım dedi. İsterseniz eczacınızla görüşün bu süreçte, bitince tekrar kontrole gidebilirsiniz.

Tadı değişmiş miydi, kavanozda mı saklanıyordu?

@ruhen
paketindeydi, hiç açılmamıştı, tadı normaldi.

İnsanalar binlerce yıllık muazzam bir evrimin sonunda böyle dandik şeylerle ölünmeyecek şekilde hayatta kalmayı öğrendi, misal kusma refleksi tamamen zehirlenmeye karşı geliştirilmiş doğal bir refleks, ölmezsin yani.

Yok yok ölmezsin. Afiyet olsun

Hiçbir şey olmaz hatta ben olsam paket bitene kadar içerdim.

6 ay geçse bile bir şey olmaz. Korkuya gerek yok. En fazla kahvenin tadı olmaz

Ölmezsiniz. Afiyet olsun

bayat kahve kopurmuyor ve tatsiz oluyor.
oldurmuyor, kesin bilgi..

güvelenmiş dibek kahvesi bile içtim bişey olmadı :))

Ölmezsiniz üstüne bir de soğuk su için. Tabi insan için her an ölüm söz konusu olduğundan vasiyetimiz de hazır olmalı.

bu skt aslında onu üreten firmaların sorumluluğunun ortadan kalkması için olan bir şey, yani marka bu ürünü bu tarihe kadar tüketebilirsin diyerek sorumluluk alıyor, bu o kahvenin ya da ürünün tamamen kullanılamaz hale geldiği anlamına gelmez. kokusu, tadı gibi özelliklere bakıp kullanmaya devam bile edebilirsiniz yani, ama önermem tabi ki.

Uıopğü diye bi yazar vardı onun yan çarı mısın ? Bişey olmaz devam

bir ihtmal ölümle sonuçlanır

buyuklerimiz hep olumun de hayirlisi derler ya biraz o yuzden. kim enkazda sikisip kor karanlikta yavas yavas olmek ister. bi de zenginlerin hayatta kalacak olmasi da rahatsiz ediyor. kimisinin nasil zengin oldugu bile mechul. dunya cok adaletsiz. yeni binaya kiraya cikamiyor artik dunun orta gelir beyaz yakasi cunku su an kendisi fakir. bu adaletsizlikleri dusundukce daha da takiyorum kafaya. pisi pisine olmek....

öncelikle belirtmeliyim ki, hiç büyük bir deprem yaşamadığım için olsa gerek deprem konusunda gamsız değilim ama bir anksiyetem yok.

şimdi bence depremden korkan kişiler aslında ölmekten korkuyorlar doğru gibi duran ama çok da eksikleri olan bir tespit. insanın her canlı gibi hayatta kalma refleksi var, dolayısıyla depremde ölmekten korkuyor, normal. lakin özellikle ülkemizde insanların aşırı hassas olmalarının tek sebebi bu değil. çünkü deneyimler ve izlenenler çok tramvatik.

1. deprem oldu, enkazda kaldın ne olduğunu anlamadan şak öldün, sıkıntı yok.

ama diğer ihtimaller de çok korkunç

2. deprem oldu, enkazda karanlıkta kaldın, öyle ki zemin-mekan algını kaybettin. tam olarak evin hangi noktasında neyin altında veya neyin üstündesin ayırt edemiyorsun. saatlerce bekliyorsun. tabi çektiğin fiziksel acı da üstüne cila.

3. deprem oldu, enkazda kaldın ama hadi görece iyi bir konumdasın, yaşam üçgeni falan. ama evdeki diğer bireylerin acı acı çığlıklarını duyuyorsun hiçbir şey yapamıyorsun. veya aksine evdeki herkesin öldüğünün farkındasın sesleri, solukları çıkmıyor. öyle sotede bekliyorsun kurtarılmayı.

4. deprem oldu, enkazda kaldın, görece 3.maddeye göre daha iyi durumdasın. amiyane tabirle, elleriyle iki eşeleseler çıkacaksın ama saatler, günler geçiyor, gelmesini beklediğin yardım ekipleri gelmediği için veya geldikleri halde, onlara sesini duyuramadığın için öyle bekleye bekleye ölüp gidiyorsun.

5. deprem oldu, binadan can havliyle sağ sağlim çıktın ama ailen içeride kaldı. yukarıdaki maddeler sebebiyle kurtaramadın. elinden de bir şey gelmedi.

6. deprem oldu, o veya bu şekilde çıktın ama sakat kaldın, elin koptu, bacağın gitti, böbreğin cortladı ömür boyu diyalizlik oldun vs vs vs.

7. deprem oldu, işin gücün, evin barkın birikimlerin hayallerin geri dönmemek üzere yitti, gitti.

8. ki bu 8.madde henüz konuşmayacak kadar küçük bir kız çocuğu babası olarak beni en çok korkutan şey. deprem oldu, sen ve eşin öldünüz. çocuk kurtuldu. bizi anlatamadı. refakatsiz çocuk olarak kaldı. en iyi ihtimalle yuvaya verildi. gerçek ismini dahi bilmeden dünyada yapayalnız kaldı, bok gibi bir hayatı oldu. daha da kötüsü diyelim ki herkes sağ ama çocuk başka bir yere götürüldü, ama kaçırılsın, ama devlet sahip çıksın. çocuğu bir daha bulamadı aile.

bir çırpıda aklıma gelenler bunlar, daha da uzar düşünülünce.

Son depremleri Niğde'den hissettim. Herhangi bir yıkım olmamasına rağmen Niğde'den çok fazla ve çok uzun sallandık.
Memleketim Bursa. Evimiz ovada bir sitede. Fore kazık ile yapılmış bir ev o yüzden güvende hissediyorum. Bu noktada aile olarak tedbiri almışız, olur da yıkılırsa enkaz altında ölürsek de yapacak bir şey yok. Ayrıca evde depreme yakalanacağız diye bir şey de yok, bir kereliğine gittiğim herhangi bir yerde yakalanıp da enkaz altında kalabilirim. Keza Ankara'da deprem tehlikesi çok daha az olmasına rağmen orada da depreme dayanıklı bir evde oturuyorum ama orasının zemini hakkında bilgim yok.

Ölümün de hayırlısı, acısızı en güzeli ama bu şekilde öleceksek de yapacak bir şey yok. Bir de ölüme yakın bir tecrübe yaşamış biri olarak korkmuyorum herhalde, bilmiyorum. Hayatın her an deprem olur mu diye yaşanmayacak kadar da güzel olduğunu düşünüyorum. Deprem felaketi yeni yaşandığı için herkeste bu tarz şeylerin uyanması çok normal. Hayat normale dönüp yeni bir felaket yaşayıncaya kadar aklımızdan silinir zaten bunlar.

Ben umursamiyorum. Öleceğimiz varsa ölürüz.

ben inançlı biri değilim de. bu din size elinizden geleni yapın, hazırlığınızı yapın ondan sonra elinizden bişey gelmiyosa tevekküle bırakın demiyo mu? hiç bişey yapmadan veren allah alır canı mantığı biraz dindarlıktan ziyade kadercilik sanki.

Umursasak da çoğumuzun yapabileceği bir şey yok. Güya deprem yönetmeliği falan var ama binalara izin veren de o yönetmeliği oluşturan da güvenilirlik hissi vermiyor.

ben de önceden deprem yaşadım. çok farklı bir psikoloji. doğrusu güncel olarak yaşamadığın için böyle düşündüğün kanaatindeyim. üzerinden çok zaman geçtiği için senin için çok önemli bir problem değil. japonya şili vs ne yapıyorsa biz de onu yapabiliriz. onların böyle korku ve kaygıları yok muhtemelen.

"Ama bir noktada yapabileceğimiz bir şey yok bir canlı olarak. Ülke olarak deprem korkusu biraz aşırı mı sanki?"
Emin misin, yok mu gerçekten?
O kadar ölen insan varken neden aşırı olsun? 10 ilde deprem oldu. Hisseden başka iller de var. Artçılar devam ediyor.
Yüzde 1 bile olsa önlem almak önemlidir. Yazdıklarını hiç mantıklı bulamadım.

yazdığın üç madde de tamamen kadercilik. dini iyi biliyorsan "(bir durum karşısında) ne yaparsak yapalım öleceksek ölürüz" gibi bir anlayış olmadığını, ölmemek için elinden gelen tüm önlemleri alman gerektiğini, ancak tüm önlemleri aldıktan sonra gerisine kader diyebileceğini de biliyor olman lazım. şimdi herkes işte kendine bu soruyu soruyor, ben önlem aldım mı, ne önlem aldım, ne alabilirim. bundan da daha doğal bir şey yok.

yapabileceğin şeyler, sağlam olduğunu düşündüğün mümkün olduğunca yeni bir binada yaşamak, ona göre bir zemin, bir şehir seçmek, bir de acil durumda ne yapacağını bilmek. bunları yaptıktan sonra kader de tabii. ama yatağımın yanına su koydum gerisine ölürsek de kaderdir anlayışı bence dine de gayet uymuyor.

Kuraklık beni daha çok korkutuyor. Depreme karşı bireysel önlem alınır ama öbürü bir yere kadar.

Ne yapmam gerekiyor diyorsan binana güvenmiyorsan şehir değiştir, apartmandakileri güçlendirme yaptırmaya ikna et, bina betonu güçlendirme ile bile adam olmayacak kadar kötü durumdaysa daire sahiplerini kentsel dönüşüme ikna et.

Umursamiyorum, cunku yapabilecegim bir sey yok. Ne ev alabilirim ne saglam binaya tasinabilirim ne istanbul'u terk edebilirim. Dilegim enkaz altinda kalmadan olmek, zira kapali alandan korkuyorum, bu korkuyu yasamak istemiyorum acliktan olene dek.

Yazdiklariniza katilmayi cok isterdim. Ben 98 dogumluyum ve hayatimda hic buyuk deprem gormedim, Istanbul'da yasiyoruz ailecek. @wilhelmwasmuss'un tum yazdiklarina harfi harfine katiliyorum. Onun yazdiklari disinda mimarlik fakultesi cikisli biri olarak nasil evlerde yasamak gerektigini de biliyorum. Ama asil mesele "para" ve olmayisinin getirdigi caresizlik ne yazik ki... Ben issizim, aylardir is ariyorum. Ailemden calisanların isi gucu ve emlak piyasasi geregi yasadigimiz evden cikamiyoruz. Depremden degil, kurtulabilmenin yolunu biliyorken ölebilecek olmanin getirdigi caresizlik mahvediyor beni. İstanbul'un duzelemeyecegini ve gercekten insanlarin olu bedenler olmaktan cikip sadece sayilara donusecegini tahmin ediyorduk, artik net olarak gorebiliyoruz da... Ben cok caresiz, yalniz ve ofkeli hissediyorum, cevremdeki herkes de sanki bir ruyadan uyanmis gibi.

ben pek umursamıyorum. ev de yazlık da deprem bölgesi dışında, ikisinin de tarihinde büyük deprem yok. neden umursayayım ki?

Şu an için en ufak bir korkum yok. Yaşadığım evde izolatör var. Bir şey olsa bile en üst kattayız, yaşam üçgeni de yaparım. Binadan merdivenlerden inişim 30 sn sürmez. Çalıştığım bina ise çok eski ama bir gökdelen. İşyerindeyken bile deprem olsa 1 dk içinde binadan çıkarım diye düşünüyorum. Tüm bunlara rağmen beton altında kalıp ölürsem, vicdanım rahat. kimseye ne maddi ne manevi hiç bir borcum yok, kimse arkamdan kötü bir zamanı aklına getirmez. sevenim çoktur, üzülen çok olur ama o da geçiyor. hayat devam eder bir şekilde. beni hatırlayın, dünyada iz bırakmalıyım gibi bir düşüncem de yok. mepetlerimi satmayın diye cebime kağıt koyayım bari en azından askasldjkas

çocuğum olduktan sonra her şeyden daha çok endişe eder ve korkar oldum. kendi adıma bir korkum yok. ancak evladıma bir şey olursa korkusu mevcut. bana ne olacaksa olabilir ancak evladıma zarar gelsin istemiyorum. tek korkum bu.

Tabi ne zaman nerede hangi şekilde öleceğini bilemezsin ama ne kadar tedbir alırsan ve riski ne kadar minimize edersen o kadar kardır hem senin hem de sevdiklerin için ama şu konuda haklısın anksiyetelerle ve korkularla yaşanmaz. En iyisini umup en kötü senaryoya karşı hazırlıklı olmamız lazım.

korku başka, tedbirsizlik başka. amaan zaten öleceğim diye doktora gitmemekle farkı yok. kadercilik de bu değil zaten. kul önce tedbir alacak.

Bu son depreme kadar ben de hic umursamayanlardim. Bundan once de defalarca deprem oldu, 99 deoremini de yasadim, baska illerdeki depremleri de gördük ama son depreme kadar hala deprem korkum falan yoktu.

Korkmamamin ve umursamamamin sebebi tamamen matematikseldi. Yani olasilik hesabi yaptigimda depremden (ki depremden korkamimizon sebebi dedigin gibi ölüm) korkmanin anlamsiz oldugu sonucuna vardigim icin zerre deprem kaygim yoktu. Soyle bir dusundugumde depremden olme olasiligom cok düşük, depreme gelene kadar binbir turlu sebepten olebilirim, 80kusur milyonluk ulkede kac kisi depremden kac kisi diğer tum sebeplerden oldugune baktigimda zaten matematiksel olarak cok büyük ihitmalle deprem disi sebepten olecegim sonucuna vardigim icin deprem korkum yoktu.

Artik depremi umursuyor olmamin sebebi ise son yillarda cok fazla deprem olmasi, depremlerin gittikce siddettinin artmasi ve siklasmasi dolasiyisiyla artik Türkiye'de surekli deprem oluyor ve her an deprem bolgelerinin hentagi birinde saglam bir deprem olabilir konusunda yeterince ikna olmam.

Aslında bakarsan yukarida bahsettigim matematik hala gecerli, hala depremde olme ihitmalim çok düşük ama gun gectikce bu olasilik degisiyor gordugum kadariyla. Cunku son yıllarda surekli deprem oluyor. İstanbul'da da son yillarda eskiye nazaran daha guclu depremler olmaya basladi, bildiğin geliyorum diyor artik. İzmirde de boyle olmustu, sik sik bariz hissedilir seviyede depremler olmaya baslamisti ve en son yıkıcı siddete vurdu.

Dolasiyla bayagi her an saglam bir deprem vurabilir, yer altında olan biten nedir bilmiyorum ama ulke toprakları Japonya'dan beter oldu, depremle yatip kalkar olduk. 99 depreminden sonra duzce olduktan sonra uzun süre saglam deprem olmamisti, ama artik oyle değil. İzmir, elazig, van, şimdi de Türkiye tarihinin en buyuk depremi, Erzincan depremini birincilikten eden bu büyük deprem. Artik ekisi gibi degil, kisa zamamda cok sayida ve cok büyük siddette deprem oluyor. Hiçbir an guvende değiliz.

Bir de depremde olmek kadar hatta ondan daha fazla beni korkutan sey enkaz altında dar alanda sikisip kalmak. Dusuncesi aklımdan gecerken bile afakanlar basiyor soguk terler akitiyorum fena oluyorum. O yüzden ne pahasına olursa olsun deprem aninda dışarı kaçma niyetindeyim zaten. Enkaz altinda ya bina çökmesiyle ezilerek, ya da bir yerde sikisip yavas yavas olecegim. Bina icinde kurtuluş yok. Binlerce insanin icindeki birkacyuz kisilik sansli azinliktan olabilecegime bel baglamak mantiksiz geliyor. Cikisa nispeten yakın oldugum icin şu günlerde deprem aninda kacisimin planını yapiyorum sürekli. Hiçbir sekilde iceride cokup kapanma senaryom yok, tum planım disari kacis uzerine.


Ama sonuc olarak sureklo bu korkuyla yasamaya da gerek yok. Deprem olmazsa baska yerden birgun mutlaka olecegiz. Ayrıca depreme yakalanmamak da çok rahat bir sekilde olecegimiz anlamina gelmiyor, kim bilir belki cok daha feci sekilde olecegiz.